(192) Dijkvisie - 15

Op 12 december 2013 werd de Ontwerp Dijkvisie in grote eensgezindheid door de gemeenteraad vastgesteld.

Dat historisch besef was in 1991 ‘nog niet zo goed ontwikkeld’. De Vereniging Dorp, Stad en Land had voor de gemeente een rapport gemaakt van de dijkbebouwing in het centrum, waarin diverse aanbevelingen werden gedaan.

De gemeente had de aanbevelingen over Bosch 93/95/97 als volgt ‘vertaald’: ‘aan de gevels van genoemde panden kan een zekere mate van beeldbepalend karakter worden toegekend’.

Het rapport was aanmerkelijk enthousiaster over dit complex: ‘Beeldbepalend, eenvoudig dijkhuis waarin twee winkels. Zijgevels opvallend in het dorpsbeeld door terugliggende belendingen (= naastgelegen panden). Zadeldak met oud-hollandse pannen gedekt. Dakgoot op gesmede beugels’. Wat moest er volgens DSL gebeuren met beeldbepalende panden: ‘Deze panden worden voorgedragen voor opname op een gemeentelijke monumentenlijst. De panden en objecten verdienen bijzondere aandacht vanwege hun monumentale en/of beeldbepalende karakter. Plannen voor verbouwing, uitbreiding of herstelling dienen te worden getoetst door een gemeentelijke monumentencommissie’. Nou, duidelijker kan het toch niet zijn.

Maar het toenmalig College voelde er helemaal niks voor om voor het wijzigen van de winkelfunctie in een woonfunctie een aparte procedure op te gaan starten. Sterker nog: Er zou op die plek een kantoren/winkelcomplex van twee of drie bouwlagen moeten komen. Hoewel er in de gemeenteraadsvergadering van 19 december 1991 nog stevig over werd gediscussieerd werd door de meerderheid van de gemeenteraad besloten dat het complex kon worden gesloopt en dan bij voorkeur op hele korte termijn, zodat men zo snel mogelijk kon beginnen met de bouw van het beoogde winkel/kantorencomplex. Ondergetekende spoegde hierover haar gal in Ken uw Dorp van 30 december. Dat kreeg een onverwacht vervolg.

In de nacht van oud op nieuw werd het complex door onbekenden beschilderd zoals op de foto te zien is. Ook de stoep voor het gemeentehuis werd met stemmige teksten beschreven. Op de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente werden bestuurders aangesproken door vele Papendrechters, die het ook niet eens waren met deze voorgenomen sloop. ’t Haalde niks uit. De sloper maakte opnieuw een stuk dorpsgeschiedenis met de grond gelijk. Tot op de dag van vandaag staat er overigens nog steeds niks op die plek tussen Bosch 91 en Bosch 107.

Deze miskleun van de gemeente en een op handen zijnde dijkverzwaring waren voor Dorpsbehoud een extra aansporing te proberen wettelijke bescherming te krijgen voor onze geliefde dijkbebouwing. Dat kwam echter niet aanwaaien. (wordt vervolgd).

Foto: Na het bekend worden van het Gemeenteraadsbesluit voor de sloop van Bosch 93/95/97 werd het complex door onbekenden beschilderd met een duidelijke tekst: ‘Stop help mij, ik sta hier al 150 jaar’. Omdat er geen wettelijke bescherming was, moest Dorpsbehoud machteloos toekijken hoe opnieuw 150 jaar dorpsgeschiedenis met de grond gelijk werd gemaakt.